Uretroplastyka to operacyjna rekonstrukcja cewki moczowej wykonywana najczęściej przy jej zwężeniu (strikturze) lub uszkodzeniu po urazie, zapaleniu czy wcześniejszych zabiegach. Zwężenie powoduje słaby strumień moczu, parcia, częste zakażenia, a z czasem grozi uszkodzeniem nerek. Gdy poszerzania czy uretrotomia endoskopowa dają tylko krótkotrwałą poprawę, uretroplastyka zapewnia największą szansę na trwałe wyleczenie.
Zakres operacji zależy od długości i lokalizacji zwężenia. Przy krótkich zmianach stosuje się wycięcie blizny i zszycie zdrowych końców cewki (anastomoza pierwotna). W dłuższych strikturach chirurg poszerza cewkę za pomocą przeszczepu – najczęściej z błony śluzowej policzka – dzięki czemu odzyskuje się prawidłowe światło i elastyczność. Po rozległych urazach bywa konieczne leczenie etapowe. O kwalifikacji decydują wyniki badań obrazowych (uretrografia wstępująca/zaćmieniowa), cystoskopia i ocena ogólnego stanu zdrowia.
Zabieg wykonuje się w znieczuleniu. Po operacji pacjent ma zwykle cewnik przez kilka–kilkanaście dni, aby tkanki mogły się spokojnie zagoić. W tym czasie zaleca się higienę okolicy krocza, odpowiednie nawodnienie i unikanie wysiłku oraz stosunków seksualnych do czasu zaleconego przez urologa. Kontrola obejmuje ocenę gojenia i – w razie potrzeby – badanie drożności.
Skuteczność uretroplastyki jest wysoka, a ryzyko nawrotu niższe niż po powtarzanych zabiegach endoskopowych. Możliwe powikłania (rzadkie przy doświadczonym zespole) to infekcja, krwawienie, przetoka czy ponowne bliznowacenie. Dla osób z przewlekłymi dolegliwościami mikcyjnymi uretroplastyka oznacza realną poprawę jakości życia: mocniejszy strumień, mniej infekcji i ochronę górnych dróg moczowych. Jeśli objawy sugerują zwężenie cewki, warto skonsultować się z urologiem – właściwa diagnostyka pozwoli ustalić, czy uretroplastyka jest najlepszą opcją leczenia.
Sprawdź: https://menvita.com.pl/